driving rode VW golf 212-D-1751
AirBnB | Earl’s Square, Castelpark, Mallow, Co. Cork
Weather | 17 °C, bewolkt, zon en een druppeltje
Clothes | jeans, shirt, jas, sneakers
Geraldine, een gepensioneerde meer Engels dan Ierse dame.
Net zoals haar huis.
Met veel rood, veel details, veel foto’s, veel kleedjes, gewoon veul van alles.
Ons uitzicht vanuit de slaapkamer is geweldig. Kijk om je heen naar glooiende heuvels in allerlei groentinten, ongelofelijk mooie luchten met dan weer dikke-en dan weer geen wolken. En dat uitzicht is dan ook echt helemaal rondom.
Vandaag, maandag, was een autodag met een tussenstop in Kilkenny. Een schattig al heel oud plaatsje met veel reuring.
Aangekomen in Mallow een loopje naar de stad. Iets eten. The Gallery is als één van de weinige zaken op maandag open. Niet kieskeurig zijn, gewoon de dag nemen zoals die gaat. De serveerster is leuk, zou Marc zeggen. Een 51 jarige mevrouw die Nederlands herkent doordat ze als twintiger 3 jaar in Den Haag heeft gewoond. Knap zoals de taal weer terugkomt in haar hoofd. Ze heeft er zelf ook plezier in en zegt bij het weggaan ‘maybe well meet again, you never know, je weet het nooit’.
Dinsdag doen we Jameson Experience in Midelton, je raadt het al een whiskey stokerij. We weten er inmiddels bijna alles van. Twee uur meegenomen in het distilleer- en opslagproces van whiskey en daarna het brouwsel geproefd. Een Schotse en een Amerikaanse versie en het huismerk Jameson. Mijn voorkeur? Jameson. Die van Rolf? De schotse rokerige versie. Niks gekocht overigens.
We gaan verder naar Cobh, een havenplaats met een enorme kathedraal.
De dag begon echter wel iets anders. Voorbereiding is het halve werk zeggen ze. De uitvoering blijkt toch vele malen belangrijker. Ik ben contactlenzen vergeten. En na die ontdekking had ik het heldere idee om aan Kee te vragen deze naar Mauritius te sturen en aan ons contact op Mauritius vraag ik hoe en wat. Dat blijkt in dit tijdsbestek niet te gaan lukken. Dat vraagt nog om een creatieve oplossing.
Het was verder nogal Iers vandaag, dat betekent veel regen en donkerte. Met autorijden en dat dan ook nog links is wat minder. De wegen zijn soms zo smal dat het woord SLOW er niet eens op past. Onderweg verwacht ik ieder moment geratel te horen van vallende zijspiegels die we eraf rijden. De godvers en andere niet nader te noemen woorden kan ik dan maar moeilijk onderdrukken. Rolf heeft aan de rechterkant van de auto een heel andere ervaring. Godallemachtig wat een rit.
Daarbij lijkt het ook op Mario cart met de bijbehorende geluiden.
Dat gaat als volgt.
Je rijdt een onbekend circuit, lees smalle bochtige weg met veel tegenliggers. Ons rode autootje maakt waarschuwende geluiden want de ingebouwde apparatuur vindt dat je niet op je eigen weghelft zit. Bij Mario cart betekenen deze geluiden dat er dingen, zoals bijvoorbeeld ballonnen, op de weg gaan verschijnen die je moet ontwijken anders ga je over de kop. En zo voelt deze autorit ook.
We eindigen in een buurt pub waar we nodig aan een biertje moeten. Smithwicks is favoriet deze vakantie. Een red ale. De aanwezige bezoekers zijn niet te verstaan zijn. Is dit Engels? Het is een aaneengeschakeld geluid van klanken. Na een half uurtje wordt de brij aan geluiden woorden en daarmee ook weer zinnen. Het is een apart accent.
Morgen logeren we in Tralee bij Kathleen. Daar zitten we in een appartement tot zaterdag. Van zaterdag op zondag nog een ander adres, iets dichter bij Dublin omdat we zondag via Istanboel naar Mauritius vliegen in een uur of 17. Daar doen we het de komende 14 dagen iets rustiger aan.
