Dat was het dan op Hawaii.
Ik heb een dag of wat geleden in de bus gezeten en in de bus gezeten. Wat we die dag nog meer hebben gedaan? In de bus gezeten en oh, ja ook een mooi verlaten strandje gezien. Die bustocht nam een uur of 5 in beslag die dag. Maar dat had ik al duidelijk gemaakt hė, dat het lang was.
Die bus die gaat maar weinig en die moet dan ook niet voorbij zien gaan. En op de terugweg. Ja, inderdaad. Zoeffff. Fruitje in de berm gegeten en de schaduw opgezocht. Dat lukt wel hoor met een hoedje op je hoofd. Ook nog een cache gezocht en niet gevonden. Het was me het dagje wel, dat hoor je goed. Toch was het er wel één met een gouden randje maar dat kwam uitsluitend door het strandje.
Ooit bomen met spijkers erin gezien? Ik, daar op dat strandje. En begreep al gauw waar die voor waren. Het waren er niet teveel en niet overbodig. Noodzakelijk om je spullen droog te houden. Golven met kracht kan je zeggen.
Wuivende palmen we zeggen je gedag. Strand en oceaan je was lekker warm en koud.
Dag bloemen, dag mensen, oogjes dicht en snaveltjes toe. Wij gaan er weer vandoor. Zoals steeds deze reis. Je neemt iets mee, je raakt iets kwijt en laat iets achter.
