Opstaan en weg. We rijden naar de kust. San Diego en de Pacific. Dat is veel mooier. Ontbijten moeten we nog. Bij het eerste de beste tentje waar veel mensen zijn stappen we uit. Wat een goede keus Rolf een donut/koffie winkel. kakelverse warme donuts met allerlei lekkere toppings. Koffie en thee erbij en een brownie. Dan willen we door naar de oude stad. Dat doen we ook maar het is niet echt wat we ons voorgesteld hebben. Uiteindelijk komen we in old town terecht. En dat is grappig. Leuke winkeltjes, fijne sfeer, lekkere ijsjes en salades. Met een biertje vieren we vakantie. We nemen de groene en de oranje lijn van de trolleytram en rijden een groot stuk van de stad door. We halen wat te eten bij de super. Rolf warmt het op in de magnetron. Het is allemaal lekker. Laten we nog even een hotel boeken voor morgen. Maar dat eindigt met een grote GVD want per abuis boeken we iets in Hollywood Florida in plaats van Californie. Stom vervelend en zonde van het geld.
Er is een storm rond en bij Hawaii. Een mogelijke orkaan is onderweg en zou waarschijnlijk maandag passeren. Ik weet niet of we er komen op Honolulu. Dat wordt nog spannend.
De wekker gaat vroeg op 9 augustus, om half 8. We hebben veel te doen. Het wordt ’s ochtends shoppen in de outlets bij de Mexicaanse grens en ’s middags het gepensioneerde vliegdekschip USS Midway bekijken. We komen ongeveer als eerste aan op het shopterrein. Iets voordat de winkels open zijn en dat is 10 uur. Ik kleed Kee aan, nee hoor dat doet ze zelf. Rolf is ook niet aan te kleden, die weet het ook zelf wel. Uitgeshopt nemen we een pretzel, dat is een pizzastuk met handvaten en ja, nog maar eens een emmer van iets te drinken.
We zijn niet alleen op de USS Midway maar dat hoeft ook niet. Wat een giga-onderneming is dit. Er staan zeker 20 vliegtuigen en helikopters aan dek met ingeklapte vleugels. We leiden onszelf rond en zien de vertrekken van de diverse rangen en standen, een operatietafel, 4 tandartsstoelen, een lab, een ziekenboeg voor een man of 20, de diverse keukens, wasserij, kapel, kleermakerskamers, de bergplaatsen voor de bommen en raketten. Het is rete interessant.
Ondertussen vindt er een ceremonie plaats aan dek. Het lijkt alsof er iemand met pensioen gaat uit het leger. Het ziet er een beetje gek uit. Terwijl er een tekst wordt voorgelezen staan er 4 mannen in het verlengde van elkaar. Twee kijken elkaar aan. De ene heeft de vlag als een pakketje tussen zijn handen. Terwijl deze man zijn armen langzaam omhoog laat komen doet de man tegenover hem hetzelfde. Maar dan met één arm, in de groethouding noem ik het maar. Dit duurt mij te lang en het is bloedheet. De mannen werken het ceremonieel af in spierwitte pakken met witte plastic schoenen aan. Wat zullen die een zweetkakken hebben gehad. Op mijn tandvlees kom ik het schip af. In de auto gaan we. We slapen in Brea vannacht.