Date | 11, 12 september 2023
Airbnb| 722 Girod Street, Apartment 404, New Orleans, Verenigde Staten
Weather | 33 °C, voelt als 36 °C, luchtvochtigheid valt mee 46%
Clothes | korte broek, shirt, sneakers
We wonen mooi in het business district van de stad.
Een appartement en dat betekent, en ik doe weer even een makelaarsopsomming, woonkamer met open keuken, badkamer, slaapkamer, wasmachine, droger.
Frans Jazzy New Orleans, wie houdt er niet van! De reis vanuit Costa Rica met 2 vluchten was goed te doen. Met een taxi in ons appartement aangekomen. Na dit logeeradres halen we op het vliegveld een auto op en gaan verder naar Jackson. On our way to Rock&Roll Memphis en daarna de Blues in Nashville. Maar eerst New Orleans met behalve jazz ook voodoo en veel moorden.
We hebben de ‘Streets of Sin tour’ gedaan met 4 andere onbekende mensen. Een avondwandeling met moordverhalen van toen en nu. New Orleans, ooit een Franse kolonie, gevuld met de inhoud van de gevangenissen en hoeren uit Parijs. Dat wat je hier nog steeds vindt vertelde onze leuke enthousiaste jonge gids Riley. Die ochtend, ging ze verder, was er nog niet zo ver bij ons vandaan een persoon overleden bij een zwaardgevecht op straat. Let op in deze stad. Scan je omgeving. ‘It is not the safest town!‘, aldus Riley.
New Orleans, straten met charming huizen die door gaslantaarns sfeervol worden verlicht. Kroegjes, restaurants, auto’s, uitgedoste bevolking. Luidruchtig en stil. Muziek en herrie. Eenlingen, groepen. Alle tegenstellingen door elkaar. We worden bijgepraat over de butchermoorden. Dat waren er 3 in 1 straat waarvan de laatste dateert uit 2002. Drie slagers die hun vrouw om verschillende redenen vakkundig hebben uitgebeend en in een koffer hebben opgeruimd. We lopen naar de vroegere hoerenbuurt. De bordelen gerund door machtige madammen. Ze verhaalt over Bricktop, de bijnaam voor de vrouw met knalrood haar. Ze was snel met een mes en bewaakte haar grenzen goed zullen we maar zeggen.
En over de rijke dame, al op 14 jarige leeftijd gehuwd en op haar 28ste met 5 kinderen gehuwd met man nummer 3. De eerste 2 zonder duidelijke reden overleden….. Dit laatste verhaal is het gruwelijkst.
Het duurste huis van New Orleans, ooit haar eigendom en nu in handen van een miljardair die er maar 10 dagen per jaar woont. Het bleek een horror huis. Het verhaal speelt zich af in de slaventijd. En slaven had zij veel. Op de zolder van haar huis onderwierp zij een aantal slaven aan de meest gruwelijke martelingen en medische experimenten. Ze gaf ze net genoeg eten om in leven te blijven.
En natuurlijk hadden de bezoekers van de grandiose feesten, die daar werden gehouden, een vermoeden dat het daar niet deugde.
En natuurlijk had de buurt een vermoeden, door de geluiden die op sommige momenten uit het huis kwamen, dat het daar niet deugde.
Door een brand, gesticht door de kokkin (ook slaaf en op de nominatie om naar zolder te verhuizen), kwamen deze horror zaken aan het licht. De brand werd geblust en het huis is daarna uit wraak gesloopt door de bevolking van New Orleans. Door de goede financiële positie van deze mevrouw is ze aan haar straf ontsnapt. Ze verhuisde naar Frankrijk en werd begraven in Frankrijk. Maar, ook weer opgegraven en door haar familie herbegraven in New Orleans.
Waar weet niemand en dus verschijnt ze af en toe voor de ramen van haar mooie, nieuw opgebouwde huis. De huishoudster van de miljardair komt 1 keer per week het huis nakijken.
Ze ziet zitafdrukken op de bank, ze ziet verplaatste spullen.
The herbegraven lady spookt en zorgt voor rillingen…..
We hebben natuurlijk langs de Mississippi gelopen en de radarboten gezien.
Ben in een wolwinkel terecht gekomen ‘the quarter stitch‘. (dat worden paarsblauwe sokken met gele tenen en hielen)
Het beeld van Louis Armstrong gepasseerd.
En op Jackson Square geweest.
Jackson Square de openbare executieplaats met als beul Louis Congo. Hij koos voor een vrij leven met vrouw en kinderen in ruil voor het uitvoeren van een vreselijk beroep. Een trieste combinatie. De meest gruwelijk straf die hij moest uitvoeren was het breken van ieder bot van het slachtoffer dat op een karrenwiel was vastgemaakt. Nadat hij deze taak tergend langzaam had volbracht werd het karrenwiel op een hoge paal gezet en liet men de natuur verder zijn werk doen met regen, wind, sneeuw, een bloedverziekende zon en waarschijnlijk ook pikkende vogels.
We kopen een ov kaart. Er rijdt hier een streetcar. Het is opnieuw warm en zonnig. We gaan er een leuke dag van maken en vertrekken naar de French Market en Magazine Street. De aanbevelingen van onze gids gisteren. De tramritjes zijn leuk. De French Market is wat leeg en moet je eigenlijk in het weekend doen. We gaan door naar Magazine Street, een 10 km lange straat met van alles. Lopen er een deel van en eten wat bij de Mexicaan.
Terug met het trammetje naar Girod Street en na een bezoekje aan de supermarkt zijn we (alweer) zweterig thuis gekomen.
Een enerverende stad met een vibe!
