Nog meer platteland

Date | 9, 10 en 11 mei
Verblijf | houten huis in de bergen 1106, 吾川郡いの町上八川丙, Kochi Prefecture

Weather | verschrikkelijke regendag en zonnig, windje en 24 °C en benauwd

De volgende bestemming begint met een verregende reisdag met harde wind. De stormachtige wind op de ferry, we zaten er ruim een uur op, maakte de aanwezige kinderen tot kotsens toe zeeziek. Ik heb maar niet te goed gekeken.

Gelukkig voor het donker aangekomen want het huis waar we nu logeren ligt hoger in de bergen en de toegangsweg is smal en bochtig. Dat is een understatement. De meeste wegen hier hebben de breedte van onze voorwielen en stel je dat dan voor met een Toyota Yaris. Naast de weg zijn er vaak grote goten die het water van de bergen afvoeren. Ik zie alle dieptes en smaltes. Een dramaqueen zegt Rolf. Het schrikken moet ik beperken tot mijn gezicht en niet in de bewegingen, ook tekst van Rolf.

Het huis is koud als we aankomen maar er is een airco die ook kan verwarmen dus dat lost zich op. We slapen weer lekker Japans op de grond en beginnen de dag met een zelf gezette koffie. Lekkah!

Op stap, de berg weer af. Die ziet er gelukkig zonder regen veel beter uit. Al blijft de weg bochtig smal. Het is het tempeleiland Shikoku deze keer. Je kunt hier een pelgrimstocht lopen langs 88 tempels. Dat is een trip van ongeveer 1400 km en daar doe je een maand of 2 over. Hierna, zegt men, ben je al de beren die je ooit op je weg hebt gezien vergeten. Gereinigd en gelouterd is de ziel!
Wij doen dat niet, wij gaan op weg naar Kochi vandaag en stoppen bij het papiermuseum.

Papier is zo’n fijn onderwerp. Bij binnenkomst vraagt de mevrouw achter de kassa of we een workshop papier maken willen doen. Ik wil dat wel maar bedenk ook, met mijn westerse hoofd, dat er misschien tijdrestricties zijn waarop de workshop begint of dat ik met andere mensen iets moet doen. En dat soort dingen wil ik liever niet.

Het pakt echter allemaal heel anders uit. Het papier maken duurt 10 minuten en het drogen van het papier een half uur. Dus handig om te starten met het papier maken en dan het museum zien. Dan de toegangsprijs. ‘Of er iemand is van 65 of ouder,’ vraagt de lieve mevrouw. Rolf staat vooraan om te zeggen dat er 1 iemand is van 65. De legitimatie moet er aan te pas komen en wordt goed bevonden. Ik vind het confronterende situaties. Niet het ouder worden maar het ouder zijn. Kortingen krijgen door leeftijd, dat vind je zelfs als kind niet leuk.

Het museum is niet te groot en om te smullen.
We maken papier, Rolf en ik, onder leiding van een andere mevrouw. ‘Schrijf je naam op dit papier en hou het vast totdat ik terugkom, zegt ze. Dan loopt ze naar het papiermaakapparaat. Ik zie een bak met water, een rechthoekig houten frame met daarin een los houten raster dat rust op 2 houten boven de waterbak én er achter staat een stoelachtige vorm. Ik word als eerste geroepen en lever mijn naambriefje in. Ik vind het hilarisch want we zijn hier maar samen Rolf en ik. Even denk ik dat ik op de stoelachtige vorm moet gaan zitten maar dat voorkomt de mevrouw heel snel met haar ogen. Gelukkig, want het blijkt de plank te zijn waarop je je net gemaakte natte papier moet uitstorten. ‘Look at me,’ zegt ze en ze pakt het houten frame om het water met pulp te scheppen. Dat moet in 1 grote beweging. Ik doe haar na. Dan schudden aan het frame en het frame in het midden schuin vasthouden. Het overtollige water moet eruit. ‘Look at me,’ roept ze nog maar eens want nu moet ik met een zwaai het geheel omkeren en neerleggen op dat plankje waarvan ik eerst dacht dat het een stoel was. Hard aandrukken en dan het rasterwerk eraf halen. Er liggen 8 keurige postkaart formaat natte stukjes papier. Mijn naam kaartje wordt er naast geplakt. Rolf is aan de beurt en herhaalt alle vorige opdrachten. We kunnen handen wassen en gaan, zegt ze en wijst naar een ander tafeltje ‘thirty minuts and then collect your paper.

Op een andere dag lopen we over een brug gemaakt van wijnranken. Iedere 3 jaar wordt de brug van nieuwe takken voorzien die dik genoeg zijn en minimaal 10 meter lang. De ’touwbrug’ is best breed en beweegt door de lopende mens erop. En goed kijken waar je je voeten zet. De vloer van de brug bestaat uit aan elkaar geknoopte planken én niet alles zit op gelijke breedte. Schoenmaat 44 werkt waarschijnlijk het beste maar dat heb ik niet.
Hoogtes en ook naar beneden kunnen kijken maken mij wat licht in het hoofd en buik. Ik kan wel van de uitzichten genieten maar lopen doe ik echt niet zonder handen. Er is maar 1 iemand langzamer dan ik en ze is zichtbaar verheugd de loopproef te hebben doorstaan.

Het weer valt wat tegen, er komen weer grote regenfronten aan in de middag. Dat maakt onze dag beperkt want voor het donker thuis is wel een must. De schemer begint nu om half 7 en een half uur later is het echt strontdonker.

Al met al nog geen tempel gezien op dit eiland. Inmiddels hebben we 2 pogingen ondernomen maar of het nou aan Google maps ligt of dat het gewoon zo is weten we niet. De kleinste smalste weg die je je kunt voorstellen moeten wij inslaan. Dan komen er nog smallere stukken met bochten. Als ik verder vooruit kijk wordt het niet veel beter. Dat kan niet goed zijn. Of het is niet de bedoeling dat je de tempel per auto bereikt. Het zijn weggetjes met muren waardoor je eigenlijk niet eens behoorlijk de bocht kunt nemen. Opletten om geen schurende spiegels of gekraste autodeuren te krijgen.
Bij de laatste poging konden we niet meer voor- of achteruit. Mijn god, wat een gedoe. Om toch te keren zijn we de oprit van een huis opgereden. Daar stak direct iemand zijn hoofd omhoog maar heb ik geen aandacht aan besteed. Na het keren, ook niet eenvoudig, ben ik voor de auto in het midden van het pad gaan lopen om enige richting aan te geven.

We hadden nog een treinritje op het programma staan. Met de auto naar een station en dan per trein verder. Hier arriveren we rond 12:00 uur. Het station is onbemand en totaal verlaten. Er staan wat fietsen en een auto en er zijn de meest gore wc’s die je je kunt voorstellen. De volgende trein gaat rond 14:00 uur. Voor vandaag zien we daarvan af. Misschien is het de afwijkende zondagse dienstregeling. Morgen een volgende poging vanaf een groter station. Volgens de weeronline app staat ons zonnig weer te wachten.