Hotel | B-hotel Heiwadoori in Hiroshima kamer 601
Weather | 32 °C voelt als 41 °C
Clothes | korte broek, tshirt, sneakers
#haiku
Jaren na de bom,
luidt Hiroshima de bel.
Voor het meisje lief.
Hiroshima laat de wonden van verwoesting zien en het herstel.
Bomen die de bom hebben overleefd worden gekoesterd en benoemd. Takjes van bomen zijn herplant en inmiddels tot volwassen bomen uitgegroeid. Afgezaagde stronken. Als herinnering. Ze zijn het bewijs dat leven moet en kan doorgaan.
Kijk nou naar deze boom!
De stronk loopt niet meer uit maar maakt wel nieuwe uitlopers!
We lopen naar de plaats waar de bom viel, het gedenkplein met in de verte het zicht op de koepel met een stuk van het gebouw. Het enige dat is blijven staan. De bloemen en wat andere restanten van de herdenking van 2 dagen geleden staan er nog.
Verderop de bel in de vorm van een kraanvogel om het meisje te herdenken die als 2 jarige de bom overleefde maar als basisschool meisje alsnog leukemie kreeg en jong overleed. Het monument is opgericht door en voor kinderen. Die zijn tenslotte het symbool van de toekomst. Er omheen veel kleurige slingers met kraanvogels.
Overal in de stad staan er plaquettes met verhalen over wat er ooit stond, wie er woonden en werkten of op school zaten. Het aantal doden wordt genoemd.
En ooit stond er in Hiroshima een kasteel. Nu een replica daarvan. De restanten van de stenen torens staan er nog. Op het bordje dat er bij staat een verklaring. Het rood van de steen is veroorzaakt door het immens hete vuur.
We zoeken wat verkoeling op een bankje onder bomen in de kasteeltuin. We horen vogels die we niet herkennen en openen de Birdnet app. Het blijken dikbekkraaien. Een woord dat tot de verbeelding spreekt.
#haiku
de dikbekkraaien
knarsentanden in de boom
van de kasteeltuin
Het is warm vandaag met heel af en toe een beetje wind. Er moet een cache in de tuin liggen. Daar wordt naar gezocht. Ook deze is voor ons onvindbaar terwijl de laatste log van 2 augustus dateert. Het wil niet echt lukken hier. Vandaag wordt er regen voorspeld en daarom lopen we de hele dag met een plu in de hand.
Je weet wat er gebeurt als je dat doet he? Vertrek je met plu – geen regen, vertrek je met zonnebril – geen zon. En zo loop je vaak met regen in de zon.
Het Japanse schrift intrigeert mij wel.
Op de douchedeur zit een knopje.
Een schuifknopje dat de wand open laat of dicht doet.
Die tekens lijken natuurlijk op elkaar.
Ik zie er twee deuren in met daartussen in het symbool voor open of dicht. Ik heb de betekenis opgezocht en het zit precies andersom dan ik denk. Hebben jullie dat nou ook?
(Met behulp van de app google translate kan je de vertaling naar boven halen).
We brengen de middag afwisselend in airco, lees ondergrondse winkelcentra, en buiten door. En alhoewel er de escape is om een trammetje te nemen lopen we alles. De dag eindigt met gebakken noedels met vlees en ei.
Meer dan 14.000 stappen achtergelaten in Hiroshima vandaag.
Dat is ongeveer 10 km. Morgen verder.
