Airbnb| Jōjō- shi, Higashigaito-32-6 Hirakawa, van de heer Oguri
Weather | 36 °C voelt als 44 °C
Clothes | korte broek, tshirt, sneakers
#haiku
Ongeluk bezweerd
met tempelamuletten.
Geluk blijkt te koop.
We hebben onze ov kaart maar weer eens opgeladen want ook hier is de trein vlakbij ons huis. Kyoto is samen met Tokyo de drukstbezochte stad van Japan dus maak je borst maar nat denk ik dan. In combinatie met warm best heftig.
De highlights van Kyoto op een rijtje gezet. Je zou er zomaar 10 kunnen doen. De aanraders zijn Fushimi Inari Taisha, de wijk Gion en 3 tempels – de gouden, de zilveren en een voormalige villa van een Shogun met een groot terras dat uitzicht biedt over de stad.
We beginnen met wat hindernissen aan de Fushimi. Hindernissen omdat de treinreis nogal chaotisch verloopt. Rolf is de uitzoeker van de rit hier en handig in alle overstappen. Blijkbaar zijn we allebei niet bij de les want bij de eerste rit stappen we al een halte te laat uit. Ik weet niet of we bevangen door de hitte zijn of omdat het in de trein zo lekker koel is. Het laatste waarschijnlijk. De Fushimi is een rij torii’s, de bogen voor het heiligdom, die al sinds het jaar 800 worden geplaatst. Veelal door bedrijven of rijke mensen die hiermee hun aanzien willen laten zien en vergroten. Het zijn inmiddels hele gangpaden door het park geworden. Je loopt er doorheen in zonnig oranje licht want alle torii’s zijn zwart met veel rood van kleur. Het is mooi, het is druk, het is warm.
Bij de tempel heb ik een groot aantal amuletten ingeslagen.
Mij kan, wat betreft onheil, dus niets meer gebeuren. Dat is bij deze afgekocht.
We verplaatsen ons naar de wijk Gion. De kant van de stad waar de geisha’s wonen en werken. Een nog oude Japanse wijk met dito huizen. Een rustgevende omgeving, nadat we uit de drukke winkelstraat Shijo-dori zijn ontsnapt, met mooie winkeltjes die alleen maar spullen verkopen die in Japan zijn gemaakt.
Hierna lopen naar Kiyomizu-dera, de tempel met het mooie houten terras. Voordat we daar zijn, worstelen we ons door een drukke straat met vals plat en tussen vele mensen in kimono door. We maken een pas op de plaats voor een ijsjes c.q. drankjeswinkel. Alles plakt aan het lijf, verkoeling moet er komen. Het is hier zo druk dat mocht er paniek uitbreken…… dan kom je hier niet weg. De laatste strekkende meters naar de toegangspoorten en dán nog omhoog naar de villa in de brandende zon is mij iets te veel gevraagd. Ik doe het af met een foto.
Terug naar beneden, de stad weer in, en wat buiten de drukte komen we in allerlei leuke straatjes terecht met prachtig porselein en winkels met stoffen om kimono’s te maken. Het is een lust voor het oog!
We gaan eten en afkoelen bij de favoriete winkel Muji. Onderweg allemaal mooie winkelpuien en onderweg zie ik chocoladetabletten met de naam van mijn moeder. Fran chocola. Of het lekker is geen idee, niet gekocht. Thuis gekomen wacht er een bult was. We wonen met wasmachine en droger deze keer en dat moeten we maar waarnemen. De gebruiksaanwijzing moet worden vertaald door google translate. Dat levert soms rare woorden op. Na 3 wassen is het klaar en hangt er een onmogelijk wasrek in de keuken boven het aanrecht met polo’s van Rolf en een net zo’n onmogelijk wasrek in de badkamer met blouses en overhemden. De droogrekken bevatten meer knijpers dan ruimte om iets vast te maken. Ze maken agressie in deze mens los.
Dan heb ik nog het doel om sokken af te breien. Nog twee hielen en dan is het klaar. Ik red het niet. Slechts 1 sok ziet het daglicht.
De volgende dag vertrekken we met frisse moed naar de stad. Ook vandaag heeft de zon geen pauze genomen. Hoed op, fris shirt aan. Dat shirt strijkt zich aan het lijf. We stappen in de trein. Heerlijk, 45 minuten mensen kijken, gluren naar de buren. We hebben niet echt een doel. Ja, de Ni shiki market. Een overdekte foodmarket. Dat spreekt ons aan……
Het is er absoluut de moeite waard. Alle oesters zijn mooi uitgestald, bedekt met een jas van kaas of soortgelijk, de inktvis flaneert met zijn tentakels gespreid en laat zijn zuignappen goed zien. Er zijn pannenkoekjes, andere koekjes en wat al niet voor eetspecialiteiten.
En dan de euforie van de dag.
Een high-end pennenwinkel! Wat een diversiteit is het hier! De uitstalling is giga. Er is tomoeriver papier, de musthave voor elke vulpennen schrijver.
We maken er vandaag een niet te lange dag van. Gisteren waren we 16.000 stappen verder, vandaag stopt het bij 8.000.
We gaan naar huis, we gaan eten, we gaan niksen vanavond.
Hoog nodig na al deze hectiek.
Tempelmoe.
